یادمان

کشف یک کشتی احتمالا قاجاری

باستان‌شناسان در بررسی‌های باستان‌شناختی در سواحل دریای مازندران در تالش، یک کشتی غرق‌شده را شناسایی کردند.

boohoo , Womens & Mens Clothes , Shop Online Fashion | Latest Releases , IetpShops - Women's Nike Air Jordan 1 trainers - nike air force suede blauw shoes boots sale free

رامین ادیبی - باستان‌شناس و غواص - در گفت‌وگو با خبرنگار بخش میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این‌باره اظهار کرد: در بررسی‌های باستان‌شناختی که در روستای «قروق» در حدود پنج کیلومتری شرق شهر تالش و در کنار دلتای شمالی رودخانه‌ی کرگان‌رود انجام شد، یک کشتی تاریخی شناسایی شد که به‌نظر می‌رسد به دوره‌ی قاجار متعلق است.

او طول بدنه‌ی این کشتی را تقربیا 30 متر و عرض آن را بین 10 تا 12 متر دانست و ادامه داد: متأسفانه کشتی غرق‌شده شرایط حفاظتی خوبی ندارد و خطراتی مانند تغییرات شدید آب‌وهوایی، جزر و مد، فرسایش، بریدگی و ازهم‌گسیختگی، کشتی را تهدید می‌کند.

وی این اثر را سومین کشتی تاریخی دانست که در سواحل دریای مازندران پیدا شده است و یادآوری کرد: بین سال‌های 1379 تا 1382 اداره‌ی میراث فرهنگی استان‌های گیلان و مازندران گزارش‌هایی را مبنی بر وجود بقایایی از یک کشتی غرق‌شده یا به گل نشسته در سواحل دریای مازندران در روستای «زاغمرز» به فاصله‌ی یک کیلومتری جنوب غرب شبه‌جزیره‌ی میانکاله و دیک کشتی غرق‌شده‌ی دیگر در ساحل امیرآباد لاهیجان ارائه کردند.

او درباره‌ی قدمت این کشتی شناسایی‌شده توضیح داد: تاریخ‌گذاری کشتی‌های غرق‌شده با چند روش مانند دوران‌شناسی ‌و مطالعه‌ی ‌قدمت ‌محیط از روی ‌حلقه‌های‌ تشکیل‌شده ‌در چوب‌ درختان‌، تاریخ‌گذاری رادیوکربن، تاریخ‌گذاری ارتباط تاریخی، تاریخ‌گذاری از طریق گونه‌شناسی و تاریخ‌گذاری از طریق لایه‌نگاری انجام می‌شود؛ اما متأسفانه به‌دلیل نبودن بودجه و امکانات، استفاده از روش دوران‌شناسی از روی حلقه‌های درختان ممکن نشد. بنابراین از روش‌های ارتباط تاریخی و گونه‌شناسی برای دانستن قدمت کشتی غرق‌شده در روستای قروق استفاده شد.

وی افزود: شاید این کشتی متعلق به دوره‌ی قاجار باشد؛ اما هنوز نمی‌توانیم تاریخ قطعی ساخت آن را اعلام کنیم. این محل تا دوره‌ی پهلوی اول فعال بود و مبادلات تجاری بین سواحل ایران و روسیه از این منطقه انجام می‌شد و شاید قبل از آن در دوره‌ی ناصرالدین‌شاه قاجار از این منطقه به‌عنوان بندرگاهی برای تجارت چوب استفاده می‌کردند. با توجه به جنس بدنه‌ی کشتی که از چوب درختان سوزنی‌برگ است، احتمال داده می‌شود این کشتی در روسیه ساخته شده و در سواحل ایران به گل نشسته باشد.